Hades ripped her
from the underworld
as Persephone bent over
to pluck a flower
and all innocence was lost.

Aphrodite cried
a silent death.

The winter's waiting had begun.

When innocence dies
it cannot be revived.

maybe in time
my clenched fists
protecting my vulnerability
will unfold again
to receive

fight.

take back three steps.

turn around.

walk away.

close the door.

cringe.

words spoken
words unspoken
words to be spoken
and some should never
have been spoken

inhale them
exhale them
fake a smile
repeat

she takes the script
as if her life depends on it

in die vaargeul
vasgevang
verdrink
sy haar verdriet
vir ewig

ag,
almal bedoel goed,
maar ek is geseend
met die fokken vloek van voel

at the point of crazy where you start talking to the walls

silent fight:

distance
kills
a scream
that echoes
over oceans
into the skull
from me to you
to me
to nowhere

ek kokon
my in 'n
veiligheid
wat wegsluit
spin my
in 'n ruimte
waar my hart
weer rustig
pols
my hande
weer oopvou
en ontvang
my asem
ritme vind
en my gedagtegalge
stil

pateet

krimp sy
terug na
klein
vernietig
pateet
krimp
na kindwees
vernietig
pateet
oorbodig
dom
ondankbaar
vernietig
pateet
staan op
vernietig
pateet
herhaal

the bondage of eternity

woorde
sonder
betekenis
word
uitsonderlik
betekenisvol

my kop wil breek
my oog wil traan
my hart wil stop
my voete wil vlug
my hande wil wurg
my pen word droog
en my siel skreeu
genoeg

nee
dit voel
of dit
iets van my
wegskeur
wat EK was
maar duidelik
JY is
en my nou
verwar

leaving
leaves
all the other
leavings
inside
instead of
behind

ek voel.

dis net so.

voel tot teen
die been.

dissekteer
gevoel
tot dit
net been.

ek sit
en skeur
in verlange
skeur my
weg van my
na jou
so ver
so seer
ek skeur

ek dwaal in donker strate
soekend
verlate
ek dwaal
met uitgehongerde honde
hoopvol snuiftend
dorstig
ek dwaal
'n lewe
soos 'n kraan
wat aanhoudend drup
op dieselfde gat

die lewe is niks anders as 'n uitgerekte verwydering nie